انتشار : ۲۸ شه , ۱۴۰۱
تنگه رازیانه ایلام از آن دست جاذبههایی است که روانشناسها بازدیدش را توصیه میکنند. کمی بعد از اینکه به تنگه و دشت اطراف آن رسیدید و در امواج مثبت فضا غوطهور شدید، چشمانتان را میبندید، نفس عمیقی میکشید و هنگام بازدم در تک تک سلولهایتان آرامش را احساس خواهید کرد.
جاذبههای طبیعی کشور ایران دو نوع هستد. بعضی از آنها اماکانات تفریحی و گردشگری دارند و به یک تفرجگاه تبدیل شدهاند، اما بعضی از آنها هم بکر باقی ماندهاند، امکانات خاصی ندارند و اغلب به عنوان مقصد طبیعتگردهای حرفهای شناخته میشوند. تنگه رازیانه ایلام، جزو دسته دوم قرار میگیرد. طبیعتی بکر که بخشی از آن رازی است که در زیر پوست زمین قرار گرفته است!
این تنگه درهای عمیق است که بخاطر زلزلهها و فرسایش مواد معدنی تشکیلدهنده سنگها ایجاد شده و رودی خروشان از میان آن عبور میکند. پس اولین تفریحی که در این تنگه به ذهن میرسد، صخره نوردی و دره نوردی است که البته به تجهیزات حرفهای و مهارت در این زمینه نیاز دارد.
این تنگه، سه کیلومتر طول دارد؛ فاصله دیوارهها از یکدیگر در بهترین حالت ۶ متر و به اندازه یک راهروی نسبتا باریک است، اما در بعضی نقاط، عرض تنگه به ۱ متر هم میرسد و عبور از آن سختتر میشود. ارتفاع دیوارههای تنگه هم بین ۱۵ تا ۳۰ متر متغیر است؛ یعنی ارتفاعات کم دیوارها به اندازه یک ساختمان ۴ طبقه است و دیوارهای ۳۰ متری هم به اندازه یک ساختمان ۶ تا ۷ طبقه ساخته میشوند.
این تنگه در ۵۰ کیلومتری جاده ایلام به دره شهر است. این دره در دامنه کبیرکوه قرار گرفته، اما هنگام تماشای افق، دامنه زیبای کوه سیوان هم بخشی از چشمانداز شما خواهد بود.
از میان تنگه رودخانهای عبور میکند که در فصلهای بهار و تابستان پرآب و خروشان است، به همین دلیل ورود به تنگه را سختتر از قبل میکند. البته این رود بعد از خروج از تنگه رازیانه ایلام، در قلب دشت جاری میشود و ضیافت طبیعی منطقه را تکمیل خواهد کرد.
اگر قصد دارید از ایلام به تنگه رازیانه بروید، باید از میدان امام حسین وارد بلوار خلیج فارس شوید و به سمت جاده ایلام- ملکشاهی بروید. در دوراهی میشخاص مسیر خود را در جاده ایلام- بدره ادامه بدهید؛ البته بعضی از افراد کل این مسیر را به عنوان جاده ایلام- دره شهر میشناسند.
حدود ۴۰ دقیقه بعد از وقتی به جاده ملکشاهی وارد شدید، به تنگه ایلام میرسید. بعد از دیدن تابلوی این مکان، وارد مسیر خاکی شوید. ماشینهای معمولی ممکن است برای دسترسی به تنگه با مشکل مواجه شوند، اما ماشینهای آفرود میتوانند تا نزدیکی ورود تنگه پیش بروند.
اگر قصد دارید از تهران به تنگه رازیانه ایلام بروید، باید به غرب برانید. وارد آزادراه تهران- ساوه شوید و بعد از آن هم در مسیر آزادراه ساوه- سلفچگان برانید تا به سلفچگان برسید. بعد از آن وارد جاده قم- اراک شوید و به سمت اراک برانید. اراک را از کمربندی دور بزنید و وارد جاده ارک- ملایر شوید.
کمی بعد از روستای توره به یک دوراهی میرسید، در این دوراهی به سمت بروجرد- خرم آباد بروید. بعد از سد خاکی دهکرد، به دوراهی میرسید، در این دوراهی به سمت خرمآباد برانید. اکنون وارد جادهای طولانی و پرپیچ و خم خواهید شد که به خرمآباد منتهی میشود.
مسیر خود را در دل تنگه رازیانه ادامه بدهید و خرمآباد را از طریق کمربندی دور بزنید تا وارد جاده خرمآباد- اندیمشک شوید. مراقب باشید از جاده قدیم بروید و وارد آزادراه نشوید، مسیر خود را ادامه بدهید تا به پلدختر برسید.
بعد از آن وارد جاده پلدختر- اندیمشک شوید. کمی بعد از خروج از پلدختر به میدان بسیج میرسید، از خروجی دوم به سمت جاده پلدختر- دره شهر خارج شوید.
جاده پلدختر- دره شهر، جادهای زیباست که به خوبی نشان میدهد جاهای دیدنی ایلام در همه قسمتهای استان قرار دارند. مسیر خود را تا رسیدن به دره شهر ادامه دهید و بعد از آن، وارد جاده ایلام- دره شهر شوید.
به راه خود ادامه دهید تا به بدره برسید، بعد از آن نام مسیر شما، جاده بدره- ایلام خواهد بود. به سمت ایلام برانید تا در میانه راه به تابلوی تنگه رازیانه ایلام برسید. تنگه در سمت چپ جاده قرار دارد.
ایلام یکی از استانهای آباد و خوشآبوهوای غرب ایران است. اکثر جاذبه های گردشگری ایلام، دیدنیهای تاریخی و طبیعی هستند و ژئوتوریستها از گردش در این استان لذت میبرند.
تنگه رازیانه ایلام از آن دست جاذبههایی است که طبیعت هزاران سال برای شکل دادن آن زمان گذاشته و به بینظیرترین شکل ممکن هنرنمایی کرده است.
جنس دیوارههای تنگه از سنگهای آهک و کلسیم کربنات است. مطالعات نشان میدهد این تنگه از اول وجود نداشته است.
دیوارههای آن بخاطر شکاف زمین از هم فاصله گرفته و به مرور زمان، بخاطر زلزلههایی که رخ داده، این فاصله بیشتر شده است. عمق زیاد تنگه، بارشهای فراوان منطقه و رسیدن قسمتهای عمیق تنگه به سفرههای آب زیرزمینی، علت وجود رود خروشان قلب رازیانه است.
بیایید کمی درباره اشتباهی که در نامگذاری تنگه وجود دارد، صحبت کنیم. تنگه آبراههای است که بین دو دریا قرار دارد؛ مثل تنگه هرمز.
همانطور که میدانید، رازیانه ایلام ارتباطی به دریا ندارد. چیزی که ما از آن به عنوان تنگه رازیانه یاد میکنیم، حفرهای است در دل زمین با دیوارههای نزدیک به هم؛ این پدیده طبیعی «تنگ» نام دارد.
پس درست این است که بگوییم تنگ رازیانه ایلام، اما از آنجایی که نام اشتباه شناخته شده است و حتی روی تابلوی نشاندهنده اثر هم «تنگه» درج شده، به این اشتباه رایج ادامه خواهیم داد و همرنگ جماعت میشویم.
یکی از روشهای متداول نامگذاری مناطق مختلف، نامگذاری بر اساس حیوان، پرنده، گیاه یا محصولی است که در آن منطقه فراوان یافت میشود. منطقه رازیانه ایلام هم بخاطر تعدد بوتههای رازیانه که از هزاران سال قبل، جزو اکوسیستم آن بودهاند، با این نام شناخته میشود.
غربنشینان ایران، هر چهار فصل سال را از اعماق وجود احساس میکنند. در تابستان هوا گرم میشود و نمیتوان در ساعات میانی روز، بدون کولر دوام آورد.
در پاییز طبیعت رخت رنگارنگ میپوشد، هوا کمکم رو به خنکی میرود و هرچقدر خزانتر میشود، هوا هم سردتر خواهد شد. در زمستان هم ننه سرما دست به کار میشود و زمین و درخت و گل و بوته را سفید پوش میکند. سفید پوشی تا رسیدن عمو نوروز و پیدا شدن اولین جوانههای بهاری وجود دارد.
هوای معتدل بهار، برفها را آب میکند تا به رودهای جاری تبدیل شوند و ایلام را به بهشت تبدیل کنند.
آبوهوای دره رازیانه هم تفاوتی زیادی با سایر قسمتهای ایلام ندارد؛ البته از آنجایی که این منطقه در دامنه کوهها واقع شده، هوای آن چند درجه خنکتر از مناطق شهری است.
طبیعت با ایلام ایران آشتی است! اکثر خاک این استان را دشت و دمن و کوه و صحرا تشکیل داده است. ایلام یکی از مهمترین جان پناههای حیات وحش ایران است. بخشی از مناطق این استان محافظت شده هستند، اما تنگه رازیانه جزو محافظت شدهها نیست.
بارشهای فراوان منطقه و حاصلخیزی باعث شده گیاهان متنوعی بر بستر این خاک متولد شوند، رشد کنند و به بلوغ برسند. بیشتر از هرچیز، بوتههای رازیانه توجه را به خود جلب میکنند.
این بوتهها، هنگام تولد جوانههای سبز و نحیفی هستند که به نظر میرسد با فرا رسیدن تابستان، کمآبی را تاب نمیآورند و خشک میشوند. این تصور درست نیست، با گذشت زمان، رازیانههای کوچک به رمز و راز زیبای دشت تبدیل میشوند و با گلهای زرد رنگشان، سراسر دشت را میپوشانند.
اوج بلوغ آنها زمانی است که گردهها میافشانند تا راه را برای رشد فرزندانشان که در سال بعد پا به خاک میگذارند، هموار کنند. کنار رازیانه، علفها و درختچههای دیگری هم رشد میکنند تا آبادانی منطقه را به کمال برسانند. بخشی از رسالت این آبادانی، سیر کردن بزها، کلها و قوچهایی است که در دامنهها زندگی میکنند.
پرندهها و حیوانات هم میانه خوبی با دشت و دامنه کوههای ایلام دارند. بعضی از پرندهها بومی منطقه هستند، اما بعضی از آنها هم در فصل تابستان کوچ میکنند تا خود را به دامان کبیرکوه برسانند.
پرندههای شکاری، گونههای مختلف کبک و قرقاول، قو، لکلک و مرغ ماهیخوار از جمله ساکنان و ییلاقنشینان تنگه رازیانه هستند.
کنار آنها، پستاندارانی مثل راسو، سمور، شغال و گربه وحشی هم زندگی میکنند که گاه گداری به آشیانه پرندهها دستبرد میزنند و تخمها و جوجههای بیپناه را شکار میکنند. البته این حیوانات آنقدر به انسانها نزدیک نمیشوند که امکان تماشای آنها وجود داشته باشد.
این بخش از مقاله را باید با اندکی تغییر در یک ضربالمثل شروع کنم: خواندن کی بوَد مانند دیدن؟
من برایتان از حسوحال سفر به تنگه مینویسم، اما هدفم فقط این است که هواییتان کنم تا سفر به ایلام را در برنامهتان بچینید و برای لمس آنچه میگویم، دل به دشت بزنید.
تنگه رازیانه ایلام جزو جاذبههای خلوتی است که اغلب فقط پای طبیعتگردان به آن باز میشود و کمتر صدای همهمه به گوش میرسد. بعد از اینکه رسیدید و ماشین را خاموش کردید، اولین چیزی که توجهتان را جلب میکند، سکوت و آرامش است.
دوری از صدای ماشین، بوق، ضبط و همهمه اولین گامی است که به سمت آرامش برمیدارید. کیف گوشهایتان وقتی کامل کوک میشود که از میان سکوت صدای پای آب یا چهچه پرندهها هم به گوش برسد. چشمهایتان را ببندید و برای چند لحظه فقط گوش کنید… .
قول بدهید مدت زیادی چشمهایتان را بسته نگه نمیدارید؛ زیرا چشمانداز روبهرویتان هم به اندازه شنیدهها جذاب است. ایستادهاید در مقابل یک دشت سبز که چشمتان به جز رنگ طبیعت پاک، هیچ رنگ دیگری را نمیبیند.
خبری از هاله تیره دود، ساختمانهای دوده گرفته و ماشینهای تیره نیست؛ به جای آن سبزی است که با ترکیب رنگ صخرهها و تنهها به نیکی تزئین شده و آبی است که با تکههای پنبهای سفید رنگ ابر جلوه دوصد چندان پیدا کرده است. روی بخشی از این رنگبازی سایه افتاده و بخشی هم نور آفتاب را در آغوش گرفته است.
خوشبختانه آنچه که میبینید، فیلم نیست که فقط صدا و تصویر داشته باشد. عمیق نفس بکشید تا متوجه شوید چرا میگویم خوشبختانه!
آزادانه هوای فارغ از نیترات و سولفات و هر سم دیگری را به ریههایتان هدیه بدهید. احتمالا یک نفس کم است و دلتان میخواهد چند بار پشت سر هم نفس بکشید؛ پس بفرمایید، اینجا همه چیز مال شماست!
خلاصه آنکه مادر زمین، آغوشی دارد چه فراخ! در ایلام آرامش آغوش مادرانه زمین را تجربه خواهید کرد؛ همان آغوشی که تمام دغدغهها و ناآرامیها را از فرزند میگیرد و به جای آن به او آرامش هدیه میدهد.
منظور از تفریحات رایج جوار دره رازیانه ایلام، پاراگلاید و زیپلاین و… نیست. تفریحات این منطقه هم از جنس سکون و آرامش است و اگر هیجانی داشته باشد، احساسی است که از درون شما میجوشد، مثل حس هیجان بعد از فتح قله ۲,۷۰۰ متری کبیرکوه!
همانطور که گفتیم، این تنگه در دامنه کبیرکوه قرار گرفته، اما کوههای کوچک و بزرگ دیگری هم در محدوده وجود دارد که میتوانید قله آنها را فتح کنید.
سختی هرکدام از قلهها با یکدیگر متفاوت است. بعضی از آنها شیب کمی دارند و برای افراد مبتدی هم مناسب هستند، اما بعضی دیگر شیبدار و صخرهای هستند و برای بالا رفتن از آنها، به تجهیزات حرفهای نیاز است.
اگر دلتان طاووس چشمانداز قله را خواسته، اما حسوحال جور هندوستان کشیدن و تحمل سختیهای کوهنوردی را ندارید، میتوانید به پیادهروی و گشتوگذار بسنده کنید! البته که چشمانداز قله چیز دیگری است و باید هم پاداشی باشد برای افرادی که تا قله بالا میروند.
هنگام پیادهروی و گشتوگذار، کمی بیشتر دقت کنید. به گلبرگها عمیقتر نگاه کنید، با کفشدوزکها بازی کنید، مراقب باشید مبادا با گامهایتان کمر علفی را خم کنید. این دقتهای کوچک هم روحتان را تازه میکند و هم یک راه تازه برای سرگرمی خواهد بود. اگر تاکنون با این روش قدم نزدیدهاید، این بار امتحانش کنید. پشیمان نمیشوید.
تنگه رازیانه جزو آن دسته از جاهای دیدنی ایلام است که نباید بدون دوربین به سراغش بروید. در تکتک قسمتهای آن لوکیشنهای مناسب برای عکاسی وجود دارد؛ حتی اگر بگوییم برای عکاسی و فیلمبرداری نامزدی و ازدواج هم فضایی رویایی است، اعراق نکردهایم.
پیش از رسیدن به دره، کمی درباره ژستهای عکاسی در طبیعت بخوانید و اطلاعاتی به دست آورید؛ بعد از دیدن منظره کمنظیر دره و جایگاههای مختلفی که برای عکاسی وجود دارد، از خودتان بخاطر اطلاعاتی که یاد گرفتهاید، تشکر خواهید کرد.
درهنوردی از آن دست تفریحاتی است که فقط افراد حرفهای میتوانند تجربهاش کنند؛ آن هم در بعضی از ماههای سال. همانطور که گفتیم در تنگه رودی وجود دارد که در بهار و زمستان پرآب و خروشان میشود.
درهنوردی در این ماهها خطرناک است. در سایر ماههای سال هم ممکن است در بعضی از قسمتهای تنگه مجبور شوید به دل آب بزنید تا بتوانید به مسیر ادامه بدهید. البته که این آبتنی در فصل تابستان شیرین و دلچسب است!
دره رازیانه ایلام، شیب زیادی دارد و ورود افراد مبتدی یا افراد حرفهای که تجهیزات کافی ندارند، میتواند خطرناک باشد.
در بسیاری از جاذبههای طبیعی ایلام، ماییم و طبیعت و به جز این، خبری از دستسازههای بشری و امکانات گردشگری نیست. هرآنچه نیاز دارید را پیش از سفر به تنگه تهیه کنید و با هرآنچه که نیاز دارید، به دره بروید.
اگر احیانا چیزی را جا گذاشته باشید، باید به سمت یکی از روستاهای نزدیک دره مانند چنارباشی بروید و محصولات مورد نیازتان را بخرید. البته که در روستاها هم مغازهها، به اندازه شهر، محصولات متنوع ندارند.
در حالت عادی هیچ خطری شما را هنگام بازدید از تنگه تهدید نمیکند. گاهی اوقات ریسکهای نابهجایی که با جرأت اشتباه گرفته میشوند، جان گردشگران این منطقه را به خطر میاندازد. به همین دلیل لازم دیدم که در ادامه هشدارهایی در این باره بدهم.
بخشی از این صداها مربوط به شغالها و جانورانی هستند که در نزدیکی منطقه زندگی میکنند، آنها آسیبی به شما نمیرسانند و حتی نزدیک هم نمیشوند، اما اکثر کمپها برای احتیاط، آتش را تا صبح روشن نگه میدارند.
بعضی از صداها هم ناشناخته و ترسناک هستند؛ تا جایی که مردمان قدیمی تصور میکردند شبها جنها در دامنه کوهها صداهای مخوف تولید میکنند. به این داستانهای تخیلی فکر نکنید؛ آنچه که میشنوید، فقط صدای باد است که در پیچوخم تنگه و کوهها پیچیده است. مراقب باشید شیطنتهای باد و نسیم شما را نترساند.
برای اقامت در محل دره رازیانه تنها یک راه وجود دارد و آن هم کمپینگ و شبمانی در چادر است، اما در صورتی که کمی حوصله رانندگی داشته باشید که به ایلام برگردید یا به روستاهای اطراف بروید، گزینههای متنوعی برای اقامت در پیش روی شما خواهد بود.
بیایید کمی بیشتر روشهایی که برای سپری کردن ساعات تاریک وجود دارد را بررسی کنیم.
در تنگه رازیانه کمپینگ محدودیتی ندارد و همه افراد میتوانند این کار را انجام بدهند. البته از آنجایی که تنگه امکاناتی ندارد و نزدیکترین روستا به آن ۵ کیلومتر آنطرفتر است، توصیه میشود همراه گروههای حرفهای برای کمپینگ بروید و تجهیزات کافی برای این کار داشته باشید.
کمپینگ و شبمانی به تجهیزات مختلفی نیاز دارد. اگر با ماشینهای معمولی باشید، احتمالا نمیتوانید همه وسایلتان را به محل کمپ ببرید یا مجبور میشوید چند بار مسافت کمپ تا جاده را طی کنید.
بنابراین برای کمپینگ به ماشینهای آفرود هم نیاز خواهید داشت تا با استفاده از آنها بتوانید هرآنچه را که نیاز دارید، به چادر و آتش و سایر وسایل برسانید.
در روستاهای نزدیک تنگه، اقامتگاههای بومگردی و سوییتهایی برای اقامت وجود دارد. اگر ۵۰ کیلومتری که از ایلام به سمت تنگه آمدید را برگردید، میتوانید به هتلها، مهمانپذیرها، سوییتها و اقامتگاههای بومگردی ایلام بروید.
همچنین میتوانید ۷۰ کیلومتر در جاده دره شهر- ایلام به مسیر خود ادامه بدهید تا به دره شهر برسید. در این شهر هم اقامتگاههای بومگردی و سوییتهایی برای رزرو وجود دارد.
طبیعت هر فصلی زیبایی خودش را دارد. انتخاب بین اینکه بهار پر جوانه زیباتر است یا زمستان سپیدپوش، شاید شبیه به این باشد که بپرسند: پدرت را بیشتر دوست داری یا مادرت را؟ ما هردو را انتخاب میکنیم. پس بهترین زمان بازدید از رازیانه ایلام، فصلی است که به آن علاقه دارید.
بیایید یک دیدگاه کلی را هم در نظر بگیریم. به طور کلی، منطقه رازیانه چندان شلوغ نیست؛ بنابراین احتمال زیادی وجود دارد که هنگام بازدید از این منطقه، با همراهانتان تنها باشید. در فصل بهار، اوایل پاییز و اواخر زمستان که هوا دست کمی از بهشت ندارد، تعداد مسافران این منطقه بیشتر میشود. البته دشت آنقدر وسیع است که تمام مهمانانش را با آغوش باز میپذیرد.
در روزهای تابستان، هوای ایلام گرم میشود. بازدید از تنگه در روزهای گرم تابستان، خوشی حاصل از تماشای طبیعت را زائل میکند. تصور کنید به تنگه بروید، خورشید مستقیم به صورتتان بتابد و هیچ خبری هم از نسیمی که صورت را لمس میکند، نباشد.
این تمام توصیفی که تا اینجا از رازیانه ایلام داشتم را زیر سوال میبرد! البته شبهای تابستان بهترین زمان برای کمپینگ هستند؛ بسیاری از کمپرها، برنامهریزی میکنند تا در گرگ و میش غروب به تنگه برسند، شب را آنجا سپری کنند و صبح فردا، پیش از اینکه هوا بیش از حد گرم شود، برگردند.
اولین نکتهای که برای یک سفر خاطرهانگیز به ایلام ضروری است، همراه داشتن دوربین است. البته کنار آن به تجهیزات دیگری مانند پاوربانک هم نیاز خواهید داشت، چون یک دوربین خاموش، با دوربینی که فراموش شده، تفاوتی ندارد.
احتمالا در تنگه رازیانه میتوانید لحظههای ناگهانی بسیاری را ثبت کنید، پس دوربین یا موبایلتان را زمین نگذارید و همیشه مشغول باشید.
اگر قصد دارید شب را در محوطه تنگه بمانید، ساعت رفتنتان تفاوتی ندارد. در مقابل، اگر قصد دارید بعد از بازدید، برگردید، توصیه میشود در ساعات ابتدایی صبح به این منطقه بروید. در این صورت زمان کافی برای گردش در منطقه خواهید داشت و نگران تاریک شدن هوا و دور ماندن از ماشین نخواهید بود.
یک توصیه منحصربهفرد برای سفر خاطرهانگیز به دره رازیانه این است که زمانی برای به سکون و آرامش اختصاص بدهید. شوخی و معاشرت با همراهان خوب است، اما کمی هم از فضای جمع دور شوید.
در گوشهای که چشمانداز آن را دوست دارید، بنشینید. اجازه بدهید باد صورتتان را لمس کند و طراوت در رگهایتان جاری شود. نفس عمیق بکشید و سعی کنید به هیچ چیز جز خودتان، طبیعت و آرامش فکر نکنید. اجازه بدهید انرژی مثبتی که از تماشا و لمس منظره مقابلتان میگیرید، در همه ذرات وجودتان جاری شود.
ذهنتان را آزاد بگذارید، اما مراقبش باشید از دغدغهها و استرسهای روزمره دور بماند و فقط روی زمان حال و زیباییهایش متمرکز شود. این خلوت، هرچقدر هم که کوتاه باشد، ذهن و جانتان را تسکین خواهد داد.
اگر برنامههایی مثل کوهنوردی یا درهنوردی نداشته باشید، احتمالا بعد از سه الی چهار ساعت گردش در تنگه رازیانه به پایان میرسد. البته اگر پیکنیک و آشپزی در طبیعت هم جزو برنامهتان باشد، نیاز دارید مدت بیشتری در این منطقه بمانید.
در هر حال، شما بخشی از روز را برای بازدید از سایر جاهای دیدنی ایلام زمان خواهید داشت، البته به شرطی که فاصله این جاذبهها تا تنگه، زیاد نباشد و بتوانید در مدت کوتاهی به آنها برسید.
جنگلهای بلوط کبیرکوه یکی از مظلومترین جنگلهای بلوط در ایران هستند که ناشناخته باقی ماندهاند. این جنگلها در دامنه کبیرکوه قرار گرفتهاند و باید پیاده یا با ماشینهای آفرود به سمت آنها بروید.
پیادهروی به سمت جنگلهای بلوط سادهتر از کوهنوردی و فتح قله کبیرکوه است، به همین دلیل بسیاری از گردشگران مسیر پیادهرویشان را به سمت این جنگلها انتخاب میکنند، به خصوص اگر فصل بار دادن درختهای بلوط باشد.
در ایران دو روستا به نام گنجه وجود دارد. یکی از آنها در شهرستان فریدن اصفهان قرار گرفته و دیگری در استان ایلام واقع شده است. روستای دوم با نام گنجه بدره شناخته میشود.
گنجه بدره روستایی کوچک و کمجمعیت است؛ انگار که عدهای یکبار برای بازدید از طبیعت ایلام سفر کردهاند، اما در این سفر عاشق شدهاند و همانجا مسکن گزیدهاند!
البته این داستان واقعی گنجه بدرهایها نیست و صرفا تصوری است که با دیدن آنها به ذهن من خطور کرد. اهالی این روستا بومیان ایلامی هستند و اغلب، اجدادشان هم در همین روستا زندگی میکردند.
ایلام پر آبِ خوش آب و هوا، پر از رودهای خروشانی است که به یکباره، تَرَکی روی پوست زمین پیدا کردهاند و به داخل آن خزیدهاند و یک تنگ ایجاد کردهاند. تنگه کافرین ۲۶ کیلومتر (حدود نیم ساعت) با تنگه رازیانه ایلام فاصله دارد. البته برای دستیابی به این جاذبه طبیعی هم باید مدتی پای پیاده بروید یا ماشین آفرود داشته باشید.
تنگ کافری در نزدیکی دریاچه و رودخانه سیمره قرار دارد و یکی از آبادترین آبادانیهایی است که میتوانید در ایلام ببینید. اگر دوست دارید وقتی نشستهاید، پاهایتان را در آب بگذارید یا دست و رویی بشویید، بعد از بازدید از رازیانه، به سمت کافری برانید.
زرانگوش هم نام یک تنگ و هم نام یک روستاست. روستایی که در نگاه اول، مرا به یاد کارتنهای کودکی مثل «هایدی» یا «حنا دختری در مزرعه» انداخت.
ممکن است فکر کنید تنگ زرانگوش هم جایی شبیه به تنگه رازیانه ایلام است، دو دیواره سنگی نزدیک به هم که از میانشان رود خروشانی عبور میکند، اما چه کسی از گردش در این تکرارها خسته میشود؟ طبیعت همیشه شگفتانههای تازهای در هر جاذبه دارد.
تعداد جاذبههای طبیعی ایلام نسبت به دیدنیهای تاریخی آن کمتر است. شهر تاریخی سیمره یکی از جاهای دیدنی ایلام است که به عنوان مهمترین جاذبه تاریخی منطقه هم محسوب میشود.
این شهر در دوران ساسانی و اوایل اسلام ساخته شده و هنور آثار و ساختمانهای آن دوره در منطقه مشهود است. مورخان میگویند قدمت سیمره از درهشهر هم بیشتر است؛ با توجه به این موضوع میتوان درک کرد که این شهر باستانی تا چه اندازه میتواند توجه علاقهمندان به جاذبههای تاریخی را جلب کند.
سفر به ایلام از آن دسته سفرهایی است که هنوز به خانه بازنگشته، دلتنگ میشوید و دوست دارید دوباره برگردید. به محض اینکه اولین ترافیک مسیر را ببینید، به یاد آرامشی که هنگام نشستن و تماشای سبزهزار تجربه کردید، میافتید و آرزو میکنید که میتوانستید دوباره برگردید.
سفر به این استان، بیشتر از همه برای علاقهمندان به طبیعت بهیادماندنی خواهد بود. به یاد داشته باشید که طبیعتگردی نیاز روحی ماست و برای آرامش و سلامت روان باید به سراغش برویم.