مبارکه اصفهان

مبارکه

شهرستان مبارکه با گستردگی ۹۶۴ کیلومتر مربع در شمال شهرستان دهاقان و شمال خاوری استان چهار محال و بختیاری واقع گردیده است. جمعیت این شهرستان ۱۳۴۸۶۹ نفر و مرکز آن شهر مبارکه است. این شهر افزون بر ۴۷۰۰۰ نفر جمعیت دارد و در فاصله ی ۴۶ کیلومتری نیمروز شهر اصفهان و بلندی ۱۶۶۵ متری از سطح دریای آزاد قرار گرفته است. شهرستان مبارکه از قطبهای صنعتی استان اصفهان و ایران به شمار می رود. وجود کارخانه ها و صنایع بزرگی چون فولاد مبارکه، سیمان سپاهان، پلی اکریل، کارخانه ی تولید ،DMT فرآورده های نسوز، فولاد آلیاژی و دیگر کارخانه ها سبب گسترش رو به رشد جمعیت فعال در این شهرستان گشته است.

مردم شهرستان افزون بر صنعت، اهمیت بارز کشاورزی، باغداری و صنایع دستی را همچون گذشته درک نموده و فرآورده هایی چون سیب زمینی، پیاز، دانه های روغنی، گندم، جو، تنباکو، میوه های درختی و غیره را تولید کرده و روانه ی بازار میکنند. آب و هوای شهرستان وابسته به آب و هوای کوه های زاگرس (استان چهارمحال و بختیاری) و بیابان های خاور استان می باشد، هرچند که زاینده رود در تعدیل کردن این آب و هوا نقش به سزایی ایفا می کند.

شهرستان مبارکه دارای دو بخش مرکزی مبارکه و گرکن جنوبی و ۵ شهر به نام های مبارکه، دیزیچه، کرکوند، زیبا شهر و طالخونچه و 5 دهستان (شامل 24 دهکده) است. زاینده رود نیز از شمال این شهرستان گذر می کند و کشتزارهای آن را سیراب می کند. کرانه های زاینده رود، جاذبه های طبیعی زیبایی را برای شهرستان ارزانی داشته است.

بنای شهر مبارکه به دوره ی زمامداری شاه عباس اول صفوی باز می گردد و نام نخستین آن امین آباد، برگرفته از امین السلطان وزیر شاه صفوی است. با گسترش شهر، با چهار دروازه برای آن بنا گردید؛ دو دروازه در شمال، یک دروازه در خاور و یکی در باختر شهر قرار گرفت.

جاذبه های تاریخی شهرستان، گذر زاینده رود در شهرستان رونق کشاورزی را سبب گشته تا در میان کشتزارها، برج های کبوتر بنا گردد که شماری از آن ها همچنان پابرجاست. قلعه ی نهچیر در نیمروز خاوری شهر از دوره ی صفویه، دارای خانه ها، دالان ها، حیاط ها و معماری سنتی منطبق بر اقلیم این منطقه از دیگر جاذبه های تاریخی شهرستان به شمار می رود. مسجد جامع مبارکه، مسجد جامع طالخونچه، دژخان، قلعه ی حسن آباد، زندان ظل السلطان و امام زاده محمدیه (نواده ی امام سجاد (ع)) از دیگر جاذبه های تاریخی و مذهبی شهرستان به شمار می رود.

فرش بافی و کرباس بافی مهم ترین صنایع دستی شهرستان را تشکیل می دهد و سوغات شهرستان را نبات، پولک و گز تشکیل می دهد.