فریزرهیل خاطره انگیز

فریزرهیل خاطره انگیز

در میان جنگل های زیبای بارانی پاهانگ دهکده کوچک فریزرهیل قرار دارد. این اقامتگاه کوهستانی در ارتفاع 1524 متری بهشت طبیعت دوستان با گیاهان و گونه های حیوانی بیشمار می باشد. این اقامتگاه در میان آنها که علاقه مند به فعالیت های در طبیعت مانند پیاده روی و مشاهده پرندگان، اسب سواری، ماهیگیری و چادر زدن در هوای آزاد می باشد.

ریشه ها

فریزرهیل نام خود را از تاجری اسکاتلندی به نام لوئیس جمیس فریزر که ایستگاه تجارت اوره در جنگل های کوهستانی بین مرز سلانگور-پاهانگ در قرن 19 ایجاد کرد، نام گرفته است. فریزر به عنوان کسی که از ترنی که یابوها آن را از شیب تپه بالا می کشید و در اوره کوچک تجارت می کرده تا روزی که سرنوشت باعث شد که بصورت راز آلودی در تپه جنگلی مه گرفته ناپدید شود. جستجو برای یافتن فریزر انجام شد ولی هرگز او پیدا نشد. هرچند، این مکان به عنوان مکان گردشگری کوهستانی سرد بالقوه باقی ماند و بلاخره تپه به عنوان اقامتگاه کشف شده و در آخر به عنوان اقامتگاه تپه ای کامل شد که نامش را از مرد اسکاتلندی گمشده در سال 1919 گرفت.

راه دسترسی به فریزرهیل فقط از طریق جاده گپ که در مرکز اقامتگاه می باشد. یکبار که از جاده گپ که در مرکز اقامتگاه می باشد. یکبار که از جاده گپ و سمت فریزرهیل می روید احساس می کنید که زمان به عقب برگشته و شما به عهد کهن رفته اید.

فریزرهیل مانن دهکده کوچک اسکاتلندی می باشد، با رنگ خاکستری، که شبیه ساختمان های دوره تئو در گسترده در طبیعت می باشد. این شهر معمولی و نسبتا کوچک با مراکز فعالیت زیاد در میان بازار، تحت الشعاع میدان ساعت قرار دارد. تمام وسائل پذیرایی شهر در ساختمان هایی به سبک ساختمان های دوره استعمار قرار دارند.

جاذبه اسکاتلندی به دقت در بازسازی سراسر اقامتگاه منظور شده است. به طوری که با محیط اطراف هماهنگی داشته باشد. از حال و هوای خانه روستایی یو اولد اسموکرهاوس گرفته تا استراحتگاه های عمومی به سبک عصر تئودور و از کلبه های خصوصی تا اصطبل ها و باغهای گل بی شمار این تفرجگاه، تاثیر سبک دوران استعمار در همه جا مشهود است.

به منظور حمایت از تلاشهای حفاظتی که در این بهشت طبیعت دوستان انجام می شود. مرکز آموزش طبیعی به سال 1997 در فریزرهیل تشکیل شد. محل تجنمع در مرکز شهر اولین توقفگاه برای کسانی است که می خواهند از پوشش گیاهی و تنوع گلهای دست نخورده این تفرجگاه بیشتر بدانند. به جهت حراست از این زیبایی دست نخورده، مراکز آموزش طبیعی و موسسات دیگر تلاشهای حفاظتی مفیدی را برای حفظ هشت مسیر طبیعی در حومه این تفرجگاه بعمل می آورند.

بالا و پایین رفتن از فریزرهیل

فریزرهیل با ماشین 1ساعت و نیم با کوالالامپور فاصله دارد. در مسیر آن از شهر کوالا موبا بارو می گذرید و سفر از آنجا به بعد حدود 45 دقیقه در جاده ای پر پیچ و خم ادامه خواهد یافت. هنگامی که به دامنه فریزرهیل میرسید، می بایست در گپ توقف داشته باشید. در این محل سیستم کنترل ترافیکی بالا رفتن و پایین آمدن از تپه، بنابر برنامه ای از پیش تعیین شده، تنظیم می شود.

به دلیل باریک بودن جاده، حرکت بطرف قله در ساعات فرد بین 7:00 صبح تا 7:00 شب و حرکت بطرف پائین تپه در ساعات زوج از 8:00 صبح تا 6:00 بعدازظهر مجاز می باشد. در طی این زمان، تنها 40 دقیقه در هر ساعت حرکت مجاز است و 20 دقیقه دیگر حرکت ترافیک مجاز نیست. این 20 دقیقه توقف بعتوان اقدام ایمنی در نظر گرفته شده تا اطمینان حاصل شود که همه خودروها زمان کافی برای رسیدن به مقصد داشته باشند. رفت و آمد بین ساعات 8:00 شب تا 6:40 صبح تخت کنترل نیست و دروازه از هر طرف گپ، باز است.

خدمات تاکسی، اتوبوس و قطار

اگر قصد سفر با اتوبوس دارید، در حال حاضر اتوبوس ها به صورت مستقیم از "کوالالامپور" به "کوالاکوبوبارو" نمی رود. اما شما می توانید از یکی از خطوط اتوبوسرانی که از ترمینال "پودورایا" به "راوانگ" می روند استفاده کنید و یا با خط شماره 43 اتوبوس های "متروباس" که در ایستگاه اتوبوس، نزدیک بانک "بانکوک"واقع در خیابان "تون اچ اس لی" توقف می کنند، به راوانگ بروید.

وقتی که به راوانگ رسیدید، باید سوار اتوبوس خط شماره 36 متروباس به مقصد "تانجونگ مالیم" بشوید و در میانه ی راه در ایستگاه کوالالامپور پیاده شوید. از آنجا تا "فریزرهیل" را باید با تاکسی بروید. کرایه تاکسی برای این مسیر حدود 70رینگت است. انتخاب دیگری که برای این سفر دارید استفاده از قطار است. شما می توانید سوار قطار " کی تی ام کومیتو" شوید و سپس در ایستگاه قطار راوانگ پیاده شوید.

در این ایستگاه شما می توانید از سرویسی استفاده کنید که هر نیم ساعت یک بار به سمت کوالاکوبوبارو و همینطور در مسیر برگشت حرکت می کند و یا با تاکسی و با حدودا همان 70 رینگت به کوالاکوبوبارو بروید.

نکات علمی:

زمانی که بطرف بالای تپه رانندگی می کنید بدلیل پر پیج و خم بودن جاده ممکن است مسافران دچار دل بهم خوردگی شوند. با پائین کشیدن پنجره ها و استنشاق هوای تازه و رانندگی با سرعت پائین مشکل احتمالا برطرف خواهد شد.

چنانچه در ساعات بعد از ظهر بطرف پائین رانندگی می کنید. در حوالی کوالا سلانگور دام توقف کنید تا از منظره بی نظیر غروب آفتاب بهره ببرید.

سعی کنید در طی روز بطرف بالا رانندگی کنید چرا که جاده بسیار ناهموار است.